Hoe de pijnlijke relatiebreuk verwerken? Misschien herken je je in het verhaal dat Antonia op deze site heeft gedeeld.
Niemand had het verwacht dat wij als perfecte gezin voor de buitenwereld uit elkaar zouden gaan. Ik was lichamelijk gebroken, zag hem lijden door alle opstapelende problemen waar we al jaren samen voor vochten. En ik kon niet meer, ik heb gesmeekt om alles te verkopen voor het te laat was, opnieuw te beginnen in een klein huisje met de kinderen.
We waren 25 jaar bij elkaar en 22 jaar getrouwd, we lachten nog iedere dag door de tranen van verdriet heen. Samen zouden we overal aan uit komen. En toen ging hij de strijd alleen aan, omdat ik even niet mee kon werken wilde hij nog meer doen. Ik had altijd begrip, maar ik miste hem, had hem nodig op dat moment. Hij werd boos, ik zeurde, dus hield ik mijn mond, maar ik ging er bijna aan onderdoor en heb gezegd na vele teleurstellingen en hopen om ons gezin terug te krijgen dat ik alleen verder zou gaan.
In het begin was ik sterk, hij heel boos. Dan was er weer verdriet van zijn kant, dan weer boos. Na een aantal maanden en goede gesprekken, pakte hij zijn leven op en ging sporten en kreeg een vriendin.. en nog 1 en nog 1.. hij ging los.
Ik vond ook een vriend die me wel alle aandacht gaf, maar hij begon me emotioneel te chanteren en wilde me exclusief voor hem alleen. En ik verloor mezelf, ging mee in zijn grillen en wilde mijn best doen om iets van deze “relatie” te maken.
Waar had ik toch gefaald? Ik hield niet van hem, maar mijn ex daar blijft een onbesproken liefde achter. Hij en ik weten dat van elkaar, maar samen lukt het niet meer. Dus hij boldert door in een relatie en ik ben weer alleen, wetende dat ik verder moet.
Ik heb van de scheiding heel veel financiële lasten over gehouden en op dit moment moet ik een keuze maken. Stoppen met mijn bedrijf, werk zoeken en vooral leren houden van mezelf. Stoppen met onzekerheid of ik wel goed genoeg ben.
Ik die iedereen van advies voorziet hoe ze door kunnen gaan, de probleem oplosser, degene die motiveert, zit zelf soms alleen in een hoekje te huilen, denkend hoe ik dit kan oplossen. Ik wil niemand tot last zijn dus blijf lachen, ik heb me afgesloten!
Heeft iemand tips om eindelijk de rode draad in mijn leven weer op te pakken? ik ben een heel positief mens, maar heb nog wat onverwerkt liefdesverdriet, ik schrijf veel en geniet van kleine dingen. Maar ik moet verder, wil weer leven…hoe hebben jullie dit gedaan??
Antonia
Bedankt dat je je verhaal hebt gedeeld! Ik weet zeker dat meer mensen met liefdesverdriet zich kunnen herkennen in jouw situatie en net zo graag hun pijnlijke relatiebreuk willen verwerken.
Ik geef mijn reactie in het volgende deel: de pijnlijke relatiebreuk verwerken.
Herken je jezelf in de situatie van Antonia? Plaats je reactie hieronder, doe je relatiebreuk-verhaal.
Hallo mijn naam is Andre,en ik wil mijn verhaal hier kwijt.
Verleden jaar 31 maart had ik een afspraak via een dating site,en bij mij had de eerste ontmoeting een positieve indruk nagelaten.
We konden heel goed praten,en ik voelde mij super bij haar.
Naargelang de maanden verstreken hadden we plannen om samen te wonen,maar er was èèn probleem waar ik ongelooflijk mee zat.
In mijn vorige 3 relaties als die op de klippen gelopen waren had ik telkens een zelfmoordpoging gedaan,en met gevolg nam ik ook antidepresieva.
Ik had haar dat nog niet verteld om dat ik er een slecht gevoel bij had,maar dacht bij mezelf ik wil geen geheimen voor haar,en vertelde ik het haar,van dan af is de relatie als maar slechter geworden en heeft ze uiteindelijk per sms de relatie uitgemaakt.
Het was al 13 jaar geleden dat ik me zo goed bij iemand gevoelt had,ik voelde mij super gelukkig en alles was te mooi om waar te zijn.Ik was er zo kapot van dat ik weer een zelfmoordpoging gedaan heb,die bijna gelukt was,ergens heb ik spijt dat het niet gelukt is.Ik ben nu wel in behandeling,maar de pijn en het verdriet is bijna niet te houden.Ik was zelfs al aan het verhuizen en wou met haar trouwen.
Ik heb in het verleden fouten gemaakt,en nu dacht ik bij me zelf deze keer moet het lukken en heb er ook alles aan gedaan voor het te doen lukken,maar tevergeefs,haar reden was,dat ik een leugenaar was en dat ik niet eerlijk tegenover haar was,ik probeerde het eerst te verzwijgen maar ik kan dat niet.Ik ben er echt kapot van en weet met me zelf geen raad meer,zij is 47 jaar en heeft 5 kinderen bij 3 verschillende vaders,ik versta nog altijd niet dat het zo kunnen eindigen is,wat moet ik in godsnaam doen?